Taraftarium

Spor yazarlarından Galatasaray-TÜMOSAN Konyaspor maçı değerlendirmeleri

Spor yazarlarından Galatasaray-TÜMOSAN Konyaspor maçı değerlendirmeleri- Futbol

Spor yazarlarından Galatasaray-TÜMOSAN Konyaspor maçı değerlendirmeleri- Futbol

MUSTAFA ÇULCU – SAÇMA SAPAN KARTLAR

Galatasaray alıştığımızdan düşük tempoda başladı. Konyaspor tekniği yüksek oyuncularına güvenip oyunu geriden kurarak rakibini üzerine çekiyor, defans ardına atılacak toplarla gol arıyor. Kanat ortalarında Galatasaray savunması savruluyor. Recep hoca bu zaafı yeterli tahlil etmiş. Galatasaray penaltıdan bulduğu golle skoru muhafazayı ve üç puan almayı bildi.

Elit hakem Halil Umut Meler, birinci yarı maalesef dağınık, başı karışık ve formsuz. Onun klasında bir hakem, Osimhen’in penaltısında orta alanda topa 40-45 metre aralıkta kalamaz. Osimhen atletik yapısıyla öncelik aldı, Adil geç kaldı ve çok açık penaltı ancak geride kalan hakem tespit edemedi. VAR’dan müdahale geldi. OFR’de bu kadar net hareketi 40 saniye izledi, sonra yanlışsız kararla penaltıyı verdi.

Oğulcan’ın ve bilhassa Torreira’nın birinci yarıyı sarı kartsız tamamlaması hakemin çok müsamaha ve yönetimci yapısı. Birinci yarıda 21 faul ve top 20.33 dakika oyunda kalmış! Nerede önleyici, sorun çözen, oyun okuyan hakemlik? Yunus’a çıkan sarı kart kâfi. Çok güç, gaddarlık yok. İkinci yarı Adil’in dayanak koluna gelen top penaltı olmaz.

Devam kararı yanlışsız. Birinci yarı Osimhen’in golü açık ofsayt, iptal gerçek lakin ikinci yarı 54’de iptal edilen golünde asisti yapan Barış ofsayt değil lakin öndeki Abdülkerim ofsaytı, o da Guilherme’ye teması topa atağını etkilediği için ofsayt. Gol iptali hakikat. Kabul görmeyebilir, lakin kural bu türlü. Ahmet Kutucu’nun sarısı vardı.

76’da Guilherme’nin ayağına basması ikinci sarıdan kırmızı olmalıydı. Uzaydan bile göründü lakin hakem ihraç edemedi. Saçma sapan kararlar, kartlar… Her kritik kararda açık oturum yaparcasına konuşan, anlatan, izah eden, her kornerde oyuncuları daima uyaran bir Meler, bu idare anlayışı asla çağdaş, proaktif önleyici hakemlik değil. Bu olsa olsa şark kültürü yönetimci hakemlik olur. Çok yazık!

LEVENT TÜZEMEN – KAZANMAK ÇOK DEĞERLİ

Osimhen düzgün ki Galatasaray’a gelmiş. Konyaspor maçının kazanılmasındaki en büyük hisse Nijeryalı golcüye ilişkin. 75 Milyon Euro’luk bonservisi olan Osimhen Galatasaray’da kiralık oynamasına karşın coşkuyla ve yürekten gayret ediyor. Penaltıyı Osimhen resmen yoktan var etti.

Başka bir futbolcu olsaydı ‘Top nasıl olsa defansa gitti’ diye koşu bile yapmazdı. Osimhen, geriden geldi Adil’in önünden topu çaldı darbeyi aldı ve penaltıyı kazandı. Bu türlü bir karakterli golcüye sahip olmak Galatasaray ismine büyük talih diye düşünüyorum. Galatasaray maç uzunluğu Sara’yı tekrar aradı. Kerem Demirbay ve Berkan’dan sonra Konya önüne Torreira’nın partneri olarak çıkan Kaan Ayhan oyunu kurmaktan uzaktı.

Bir savunma oyuncusu üzere hareket etti. Sara’nın yokluğunda oyun ritmini kaybeden Galatasaray’da pas trafiğini yönetmek için Yunus, Barış Alper ve Mertens kolları sıvadı. Halbuki bu 3’lü Sara ile birlikte oynadıklarında yalnızca durum almak ve hamleye çıkmak için gayret gösteriyorlar. Orta alanda bütün yük Torreira’nın üzerine bindi.

Hatay ve Dinamo Kiev beraberliklerinden sonra Galatasaraylı oyuncular skor olarak önde olmalarına karşın öz inançtan uzak bir telaş ve tedirginlik içindeydiler. Konyaspor da süratli kanat oyuncularıyla Galatasaray kalesini zorladı. İkinci yarı tekrar sahnede Osimhen vardı. Galatasaray en tesirli silahı olarak misyon aldı.

Attığı ikinci gol nedense ofsayt olarak iptal oldu. Halbuki art direkte başla topu indiren Barış ofsayt değildi. Galatasaray için Konya maçını kazanmak lig yarışı ismine ruhsal açıdan çok kıymetliydi. Sara’nın geri dönmesi Galatasaray’da eksik modülleri tamamlayacaktır.

REHA KAPSAL – GÜNCELLEME

Galatasaray, hafta içi Avrupa mesaisinde Dinamo Kiev’e karşı hiç hesapta olmayan aldığı beraberlikten sonra, bunun Konyaspor maçına mental olarak nasıl yansıyacağı çok kıymetliydi. Sarı Kırmızılılarda bu dönem saha içinde net bir manzarası oluştu: Sara’lı ve Sara’sız oynanan oyun… İki oyun ortasında çok fakat çok büyük fark var. Aslında oyun içindeki denetimin kaybolması, dengesizliği oluşması, ekip halinle çok geriye koşmaları (bunun nedeni sadece atak sonlandırması değil, pas yaparak, topa sahip olarak, faal dinlenmeyi yapamamaları) bir de net görünen fizikî olarak haftalardır düşüşte olan kadro manzarası… Birinci yarı çok âlâ oynamasa bile Galatasaray, soyunma odasına önde girdi. Tesirli pas oyunu yok, hamlede üretkenlik ve konum zenginliği yetersiz. Verilen manzara uygun değil. En değerlisi de; saha içinde savunma manasında inanç vermeyen bir manzara var.

İkinci yarı 60. dakikadan sonra her iki grup orta alanları çok çabuk geçmeye başladı. Galatasaray’ın en büyük kasveti; alanda da net olarak görünen fizikî durum… Sarı-kırmızılılar fizikî olarak düzgün değil, bunun en değerli nedeni ekipteki birden fazla oyuncuya çok fazla yük binmesi… Mertens başta olmak üzere Okan Buruk’un rotasyonu uygun yapamıyor ve bu da yalnız fizikî düşüşü değil forma rekabetini de ekip içinde olumsuz tarafta etkiledi…

Galatasaray çok makûs oynamasa da şampiyonluk yarışında kıymetli bir 3 puan kazandı. Yalnız bu düşünceli oyun, bundan sonraki üç kulvarda sorun olur. Galatasaray, oyun formatını bir an evvel (Güncellemeli) alana yansıtmalı. Olağan ki düşündükleri, hayal ettikleri, bu kupaları kazanmak istiyorlarsa…

Exit mobile version